Obecnie łysienie jest bardzo dużym problemem, zarówno wśród mężczyzn jak i kobiet.
Jeśli chodzi o panów to badania mówią, że ok. 20% młodych mężczyzn w wieku 20 lat, już zaczyna łysieć. A z wiekiem coraz więcej mężczyzn traci włosy. W wieku 50 lat ok. 50% panów jest łysych lub częściowo łysych.
W przypadku pań w mniejszym lub większym stopniu problem ten dotyka aż 50% kobiet w różnym okresie życia.
Liczby te pokazują jak dużym problemem jest łysienie androgenowe. Jest to najpopularniejszy rodzaj łysienia, szczególnie pośród mężczyzn. Znane jest również jako łysienie typu męskiego.
Jego cechą charakterystyczną są powiększające się zakola, cofająca się linia włosów lub włosy zaczynaja przerzedzać się od czubka głowy. Jest to proces długoletni w efekcie którego mężczyzna zostaje z tak zwanym „wianuszkiem” czyli z włosami po bokach i z tyłu głowy. To właśnie te włosy są odporne na działanie hormonu DHT (dihydrotestosteron), który wpływa na wyjątkowo wrażliwe mieszki włosowe w okolicy czołowo-ciemieniowej, w efekcie czego one obumierają. U kobiet w większości przypadków włosy przerzedzają się na środku głowy i raczej rzadko dochodzi do bardzo zaawansowanego stopnia, czyli całkowitego wyłysienia.
Łysienie androgenowe jest jedną z najczęstszych chorób włosów i skóry głowy, a w większości przypadków jej podłoże stanowią uwarunkowania genetyczne.
Oprócz łysienia androgenowego medycyna rozróżnia jeszcze kilka jego rodzajów:
– łysienie plackowate
–łysienie blizowaciejące
–łysienie telogenowe
–łysienie anagenowe
Łysienie plackowate to choroba która dotyka przeważnie młodych ludzi, pomiędzy 20-40 rokiem życia. Około 60% pacjentów z łysieniem plackowatym ma mniej niż 30 lat. Problem ten dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn.
Przyczyny łysienia plackowatego wciąż nie do końca są znane, jednak szacuje się że ok. 20% przypadków ma podłoże genetyczne. Może też wynikać z zaburzeń układu nerwowego (stres lub nerwice) , zaburzeń hormonalnych lub też chorób o podłożu autoimmunologicznym.
Łysienie bliznowaciejące powstaje w wyniku zniszczenia mieszków włosowych. Może być pierwotne lub wtórne. Z pierwotnym łysieniem bliznowaciejącym mamy do czynienia wówczas, gdy choroba od razu zaatakuje mieszki włosowe lub gdy zostaną one zniszczone na skutek urazu, natomiast z wtórnym, kiedy do utraty włosów dochodzi w wyniku innych procesów chorobowych, wskutek czego mieszki włosowe ulegają uszkodzeniu. Np podczas infekcji wirusowych, bakteryjnych lub grzybiczych. Łysienie bliznowaciejące dotyka głównie kobiety w wieku pomenopauzalnym. Fakt ten może również świadczyć o roli czynników hormonalnych w powstawaniu tej choroby. Jednak do tej pory naukowcom nie udało się tego udowodnić. Ten typ łysienia jest trwały i nieodwracalny.
Łysienie telogenowe występuję zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Jest spowodowane zaburzeniem proporcji ilości włosów w fazie wzrostu i fazie spoczynku. Faza spoczynku włosa znacznie się wydłuża. Przyczyną takiego stanu może być stosowanie niektórych leków, zaburzenia hormonalne, zatrucia lub też ciężkie infekcje. Ta postać łysienia może spowodować utratę włosów nawet na kilka miesięcy.
Łysienie anagenowe jest stanem który charakteryzuje się utratą znacznej części włosów na skórze głowy. Głównym czynnikiem powstania tego typu łysienia jest przerwanie fazy wzrostu włosów do której dochodzi w wyniku zastosowania leków. Chemioterapii, radioterapii lub w przypadku ciężkich infekcji.
Mikropigmentacja skóry głowy rozwiązuje problem łysienia.
Innowacyjność metody jaką jest mikropigmentacja skóry głowy niesie pomoc wszystkim, których dotknął problem łysienia. Niezależnie od jego postaci. Bez względu na wiek czy płeć. Mikropigmentacja skóry głowy to efektywne rozwiązanie w każdym z wyżej opisanych przypadków utraty lub przerzedzenia włosów.
Jeśli masz pytania lub wątpliwości czy ta metoda jest odpowiednia dla Ciebie, skontaktuj się z nami i zadaj wszystkie nurtujące pytania, a my z chęcią na nie odpowiemy!
